De tegendraadse zomer had de gemoederen maandenlang bezig gehouden. Toen hij door de kalender gemaand werd plaats te maken voor de herfst, kwamen er opeens wel warme dagen en zwoele avonden uit de hoge hoed.
Maar uiteindelijk eiste de herfst zijn plekje op en begon voortvarend aan zijn klus. Niks verstoppertje spelen of met andermans veren pronken. Nee, gewoon doen wat je moet doen; regen en wind leveren. Dat was de herfst wel toevertrouwd. Zo ook op 4 november, de dag dat de herfstwandeling gepland stond van buurtvereniging Gehurterbij.
De leden van de buurtvereniging houden ook van aanpakken. De wandeling was grondig voorbereid, compleet met een mooie, rijk geïllustreerde routebeschrijving. De dag begon veelbelovend en bewoners, medewerkers van Zonhove, buurtbewoners en vrijwilligers keken uit naar een fijne wandeling door een kleurrijk, Sons herfstlandschap. De route voerde de deelnemers via Sparrenlaan en Berkenlaan richting Bestseweg, om via ‘t Zand weer terug te keren naar d’n Tref. Onderweg stond nog een kleine pauze op het programma in het bos. Marlies, één van de circa 175 medewerkers van de Emiliusschool en bewoonster van de Antoon van de Venstraat, was gehuld in een zeer fraaie outfit. Als ‘vrouwtje Sap’ stond zij als verrassing onderweg op de route. Ongetwijfeld zijn er mooie foto’s gemaakt van haar, waarvan er ergens op Zonhove vast één een mooi plekje krijgt.
Tegen de tijd dat de laatste groep goed en wel op weg was, ontwaakte echter ook de herfst weer. De zon werd achter donkere wolken gedreven, die vervolgens grote hoeveelheden regen over de deelnemers uitstortten. De wandeling viel vervolgens letterlijk in het water, zoals Yvonne den Exter het later die middag treffend zou omschrijven.
Helaas moest iedereen vroegtijdig terug naar d’n Tref, maar daar wachtte voor iedereen een warm onthaal met chocolademelk en grote stukken speculaas. Omdat veel bewoners doorweekt van de regen waren, moesten ze eerst terug naar hun groep voor droge kleren. Daarna nam Peter van de activiteitencommissie van Zonhove de regie over en leidde alle aanwezigen door de gezellige middag, waarbij het niet alleen feest was voor de bewoners, maar ook voor een hele horde kinderen uit de Antoon van de Venstraat die lekker mochten knutselen. We zagen een stekelvarken voorbijkomen van een dennenappel met stekels en pootjes van cocktailprikkers en oogjes van kleine rode besjes die het varkentje nieuwsgierig in het rond lieten kijken. Maar ook een hele mooie klok die elke dag om drie uur gedurende één tel precies op tijd staat. Een klok bestaande uit mooie herfstbladeren uit het bos op de witte achtergrond van een eenvoudig papieren bordje.
In de periode vòòr de wandeling zijn door de bewoners een heleboel ‘Prokkels’ gemaakt, naar de originele Prokkel die we als buurtvereniging hebben gewonnen. Voor elke deelnemende Brink en elk gezin van de buurtvereniging was er zo’n houten Prokkel. Ze waren er in twee varianten; een vooroverhellende en een achteroverhellende. Geen chinese massaproducten, maar uniek handwerk. Met de uitreiking ervan kwam er een einde aan een gezellige, gemoedelijke middag, terwijl buiten de herfst vrolijk doorging met blaadjes van de bomen blazen en iedereen zonder regenjas of paraplu naar binnen te jagen. Blijkbaar heeft de herfst het rijk graag voor zich alleen.
Gehurterbijschrijver