Na de succesvolle deelname aan de carnavalsoptocht in Krutjesgat vorig jaar, lag de lat voor Gehurterbij extra
hoog. Hoewel de aanmoedigingsprijs van 2013 anders zou doen vermoeden, lukte het mij niet tijd vrij te maken om mee te bouwen aan de wagen van 2014. Desondanks besloot ik half februari toch maar eens te gaan kijken hoe de vlag erbij hing.
Toen ik het terrein van garage Hölscher opfietste, werd mijn blik onmiddellijk gegrepen door een enorme mammoet. Een indrukwekkende verschijning, niet alleen wat grootte , maar ook wat gelijkenis betreft met het voorbeeld uit de film “ Ice age”. Jeroen had een ingenieuze constructie bedacht waarmee zowel de kop als de slurf konden bewegen. Jac had ondertussen zijn tanden gezet in de confetti-blazer.
Jos vertelde me dat ze al in september gestart waren en vooral deze laatste weken was het vrijwel elke doordeweekse avond doorhalen tot tegen, of zelfs voorbij middernacht. Op verzoek van Irma besloot ik toch ook maar mijn steentje bij te dragen en zo zag ik in de avonden voor de optocht dat het bouwen niet alleen veel tijd kost, maar vooral heel erg gezellig is. Dat komt voor een groot deel natuurlijk door de enorme gastvrijheid en het enthousiasme van de familie Hölscher. Iedereen die bereid is om mee te helpen is welkom en kiest een karweitje dat haar of hem ’t beste past. Zeker in de afrondende fase zijn de werkzaamheden niet meer zozeer technisch, maar betreft het vooral knippen, plakken en schilderen. Met name de aanhangwagen met daarop Scrat van Ice age blijkt een zware dobber om op tijd af gewerkt te krijgen.
Behalve de (aanhang-)wagen moesten er ook een heleboel pakken en “ ijsklontjes” gemaakt worden. Onder meer het creatieve team van Zonhove heeft daar de nodige uurtjes aan besteed, samen met een aantal handige dames van de buurtvereniging. Al met al heel veel uurtjes “voorpret”. Naarmate carnavalszondag dichterbij komt, wordt de druk wel steeds hoger om alles op tijd af te krijgen en daarmee de avonden langer en de vermoeidheid groter. Gelukkig laat de optocht zich niet uitstellen en dus bepaalt de kalender dat we zaterdag 1 maart klaar zijn voor de optocht.
Dit jaar staan we gelukkig wel ruim op tijd klaar aan de start, zodat we ook nog kunnen genieten van de lekkere soep van de Zwaan, die Odette ons komt brengen. Onze vrienden van Zonhove zijn ook klaar voor het grote avontuur en hun vier rolstoelen worden omgebouwd tot ijsklontjes op wielen. Ice on wheels! Samen met de zeven lopende ijsklontjes, vormen ze de woorden “GEHURTERBIJ” en “OERGEZELLIG”. De stemming is opperbest en het uitbundige voorjaarszonnetje doet daar nog een schepje bovenop.
Om elf over één zet de stoet zich in beweging. Rijen dik, vergaapt het publiek zich aan de kleurrijke optocht. Het geeft een goed gevoel om aan zo’n mooie traditie, gedragen door honderden vrijwilligers mee te mogen doen in een tijd dat alles vercommercialiseert. Iedereen geniet van deze mooie dag. De kinderen storten zich enthousiast op elk krutje dat door Scrat wordt “gedropt”. Éénmaal over de Dommelbrug blijkt dat in Son nog veel meer mensen op de been zijn dan in Breugel. Gedragen door het enthousiaste publiek leggen we ‘t laatste stuk van de route af richting de Prinsenwagen. Daar is het eindpunt en begint het lange wachten op de uitslag van de jury.
In 2014 zit er voor Gehurterbij helaas geen betere notering in dan in 2013. Plaats zes bij de wagens valt ons ten deel. De kleurrijke, absurdistische mastodonten van de optocht bleken toch een maatje te groot voor onze mooie, levensechte mammoet. De boodschap voor volgend jaar is dus meer kleur en fantasie. Dat gaat vast lukken.
Maar ons optreden beperkte zich dit jaar niet enkel tot de optocht in Son en Breugel. Gehurterbij stond carnavalsmaandag ook nog aan de start in Nederwetten. Daar gaat het er allemaal nog wat kleinschaliger aan toe en daar hervond onze mammoet zijn zelfvertrouwen: de eerste plaats en ook nog eens de publieksprijs als slagroom op de taart! Eind goed al goed.
Gehurterbijschrijver