Peter, een vriend van mij die tot over zijn oren in de informatietechnologie zit, had geprobeerd mij uit te leggen wat er zo bijzonder is aan de onlangs gelanceerde app ChatGPT. Ik vroeg hem ernaar omdat je er steeds vaker enthousiaste verhalen over hoorde. Het voordeel van alweer een commerciële, gratis app voor de mensheid ontging mij echter. Van Daan, een andere vriend met diepgaande kennis van computers, leerde ik ooit dat als een product gratis is, dan ben jij zelf het product. Een moderne variant op de aloude uitspraak ‘voor niets gaat de zon op’. Blijkbaar was mijn wantrouwen een uitzondering op de regel, want vrijwel iedereen leek deze nieuwe artificial intelligence toepassing te omarmen als zijnde de volgende oplossing voor alle problemen.
In de kern kwam het er volgens Peter op neer, dat ChatGPT steeds op zoek gaat naar het meest logische volgende woord om een antwoord te geven op jouw vraag. Het is dus geen zoekprogramma, maar een taalprogramma. Okay, een taalprogramma. Dat vond ik dan weer wel een interessant gegeven. Als Gehurterbijschrijver zou die ChatGPT mij weleens de das om kunnen doen. Hoewel we beide onze stukjes gratis schrijven, zou Chat GPT dat natuurlijk veel sneller en wellicht veel beter kunnen dan ik. Ik zou als Gehurterbijschrijver overbodig worden. Er niet meer bij horen, zogezegd. Ondertussen zou mijn pseudoniem gebruikt worden als dekmantel voor ChatGPT.
De deurbel doorbrak de stilte waarin ik mijmerde over de tijd dat ChatGPT alleen nog bestond in het brein van een stel wizkids uit San Francisco en ik op m’n gemak een stukje kon schrijven over een activiteit van buurtvereniging Gehurterbij. Het was Esther. Zoals altijd vol enthousiasme. Of ik de op de hoogte was van het thema voor 2023 van het Oranje Fonds voor de Appeltjes van Oranje. Ik moest bekennen dat er geen belletje ging rinkelen. Nou, dat was geen probleem want Esther was wel op de hoogte en lepelde ongevraagd alle ins en outs op over die Appeltjes. Bruggenbouwers in de buurt, daar waren ze naar op zoek voor de 21e editie van de Appeltjes van Oranje. Initiatieven die zich inzetten om groepen buurtbewoners met elkaar te verbinden die elkaar anders niet zomaar zouden ontmoeten. “Precies wat wij doen als buurtvereniging”, zegt ze triomfantelijk, alsof de bestemming voor het eerste Appeltje van Oranje al vast ligt. Die Appeltjes van Oranje worden ieder jaar uitgereikt aan drie sociale projecten die op succesvolle wijze verschillende groepen mensen verbinden en ervoor zorgen dat zij weer meedoen in de samenleving. En of ik mee wilde denken over een alleszeggende promotietekst voor onze buurtvereniging. “We zouden nog heel veel meer mooie dingen kunnen doen, samen met onze buren op Zonhove, als we één van de drie Appeltjes winnen”, zegt ze nog, terwijl ze terug naar haar fiets loopt. Ja ja, ik voel de druk.
Ik denk er nog eens over na en kan niet anders dan haar gelijk geven. Onze buurtvereniging doet echt heel veel voor alle leden, zowel voor de bewoners van Zonhove als voor de bewoners van de omliggende straten. En zo’n Appeltje voor de dorst kunnen we goed gebruiken als ambitieuze buurtvereniging, die verder gaat dan een jaarlijkse barbecue. Veel verder. Kom op, we gaan ervoor. Maar dan wel zonder ChatGPT graag, want net als alle leden, hoort ook deze Gehurterbijschrijver er graag bij.